|
Onlangs nam ik het dappere besluit een paar keer per week te gaan fitnessen en aansluitend daarop een aantal baantjes te gaan trekken in het nieuwe fitnesscentrum /zwembad hier in het dorp. Ik heb die fitnessclubs altijd walgelijk gevonden; al die strakke jonge meiden of graatmagere trutten van ronde de 35. Zó confronterend allemaal, bah! Maar onlangs heb ik het besluit genomen dat soort luitjes massaal te negeren, geblindoekt langs de spiegels te lopen en een wat wijd t-shirt aan te trekken teneinde mijn beginnende maar wel duidelijk aanwezige vetrollen te verdoezelen.
De dame aan de balie was zeer behulpzaam en ook van mijn leeftijd. Dat gaf mj moed. Om te beginnen dacht ik eens een kaart voor 3 maanden te nemen. Kijken of het wel wat voor me is. Ja, ik probeerde op die manier nog aan mijzelf te ontsnappen. Dat kost dan 54 euro per maand mevrouw, onbeperkt fitness- en zwembad toegang. Oké, mensen genoeg die meer uitgeven aan de sm-club, dus waarom ik niet.
Eerst dan maar eens bij de fitnessapparaten kijken. Tot mijn enorme vreugde was ik verreweg de slankste in de ruimte. Op de juf na, maar die ging gelukkig snel weg om te douchen toen ik haar vertelde dat ik kon ruiken dat ze reeds erg hard gesport had . Zo was ik dus al weer heel snel de slankste en dat vergde in elk geval minder energie dan wanneer al die graatdozen er geweest zouden zijn.
Eerst de fiets! Dat is mij wel toevertrouwd en na een kwartiertje flink trappen liep het zweet van mijn lijf en was ik- op de meter- reeds 7 km verderop beland. Vervolgens mijn rechte buikspieren trainen met een werktuig. 20 keer 27 kilo optillen en dat was een koud kunstje.
Daarna de dwarse spieren trainen die inderdaad wel wat dwars overkwamen op mij. 27 kilo en elke beweging 10 keer om te beginnen.
Toen nog even op iets wat een beetje een loopfiets lijkt maar het niet is: een z.g. crosstrainer. Na 5 minuten zwom ik in het zweet en rook ik net zo fris als de slanke juf die net weer terugkeerde onder de douche vandaan. Snel naar beneden, het zwemtuig aan en het bad in. 10 baantjes van 25 meter getrokken, samen met 3 andere fossielen, dezen stamden uit het tijdperk vóór mijn geboorte.
Toen ik weer naar huis wilde hield de dame aan de balie mij tegen. Ze had een mooi financieel voorstel voor mij: sm hoefde helemaal niet zo duur te zijn. Ik verwachte meteen een oneerbaar voorstel, maar dat het zó oneerbaar zou zijn had ik niet verwacht.
Als ik lid zou worden van de KBO (de Katholieke Bond van Ouderen!) dan kreeg ik een fikse korting en hoefde ik nog maar 29 euro per maand te betalen om de club te mogen bezoeken. Na afloop van een jaarabonnement zou ik zelfs 3 maanden gratis mogen lijden op de fitnessclub!
Ik hapte naar adem, alles om me heen werd wazig, de dame had er alle begrip voor en stelde voor het aanbod thuis te verwerken. Maar ja, dat vond ik nou ook weer overdreven, tenslotte ben ik best wel vrekkig en was ik als de dood dat ze haar voorstel zou intrekken. Ik zou namelijk ter plekke mijn geld terugkrijgen en pas hoeven te betalen als ik lid van de bejaardenclub zou zijn geworden. Enthousiast schreef de dame het telefoonnummer van de bejaardenbazin op en tja, zo kan het gebeuren dat de KBO er een nieuw lid bij heeft gekregen. Dit alles voor het riante bedrag van 348 euro (tegen anders 648 euro) en nog iets van 20 of 30 euro voor de bejaardenclub. Mijn medeclubgenoten, onze buren van in de 70(!) wisten me te vertellen dat ik nu grandioos veel voordeeltjes overal kan krijgen.
Rest mij om mijn wederhelft er nog van te overtuigen dat ook hij vast wel allerlei voordeeltjes wil hebben overal, en echt lid moet worden.
Want tot die tijd ben ik natuurlijk het voorwerp van alle grappen hier in huis.
Copyright: © Marieke Lambermont 2012
 |
